کتاب دو قرن سکوت نشر سخن نویسنده عبد الحسین زرین کوب جلد گالینگور قطع وزیری

عبدالحسین زرین کوب نویسنده کتاب دو قرن سکوت مترجم و تاریخ نگار ایرانی متولد سال 1301 است. او آثار برجسته ای در موضوعات تاریخ ، الهیات ، حقوق ،ادبیات عرب و ادبیات فارسی از خود به یادگار گذاشته است. بسیاری از این آثار به عنوان منابع آموزشی و پژوهشی در دانشگاه تدریس می شود. از آثار ایشان می توان از "پله پله تا ملاقات خدا" ، "با کاروان حله" ، "از کوچه رندان" نام برد. 

کتاب دو قرن سکوت از منابع ارزشمندی گرفته شده است که مربوط به حمله اعراب به ایران و تاسیس سلسله طاهریان می باشد و هم چنین رویدادهای سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و قیام های ایرانی علیه اعراب در دو قرن هجری . کتاب تاثیرات حمله ی اعراب بر زندگی ایرانیان را مطرح می کند و رتبه و جایگاه ایرانیان در علم و دانش و سخنوری را تا قبل از حمله اعراب و از بین رفتن تمامی آن جایگاه ها بعد از حملات اعراب را به نمایش می گذارد.  نامگذاری کتاب به دلیل سکوت از وحشت حاکم در آن دو قرن(200 سال) است. 

زرین کوب در این کتاب به خوبی شرح می دهد که ایرانیان پس از حمله ی اعراب برای نشر اسلام چنان در بهت و حیرت فرو رفتند که امکان واکنشی منطقی را نداشتند پس فقط با زبان شمشیر سخن گفتند.

کتاب دو قرن سکوت ابتدا به عنوان پاورقی در نشریه مهرگان منتشر می شود و سپس در سال 1330 برای نخستین بار به صورت کتاب چاپ و منتشر می گردد. پس از چاپ به علت استقبال بی نظیر چاپ اول نایاب می گردد . و برای چاپ دوم زرین کوب به تجدید چاپ اجازه نمی دهد. دلیل این عدم رضایت نامعتبر دانستن برخی از وقایع و اسناد بوده است. بالخره بعد از پنج سال در سال 1336 به چاپ دوم می رسد. متن گسترش یافته و بسیاری از انتقادات آن زمان را حل کرده بود. او در مقدمه ویرایش دوم انتقادات ویرایش اول را ناشی از جوانی و تعصب خود در هنگام نوشتن اثر می داند. 

بعد از انقلاب بیست سال طول کشید تا مجدد کتاب دو قرن سکوت مجوز چاپ بگیرد و به چاپ نهم برسد . انتشار این چاپ را نشر سخن به عهده داشته است. 

در جایی از کتاب می خوانیم : 

در آغاز قرن ششم زنگیان حبشه بر بلاد هاماوران استیلا یافتند زیرا این بلاد در آن روزگاران چنان که گفته شد واسطه تجارت بین هندوستان و بلاد کناره دریای مدیترانه بود و مردم هاماوران که این تجارت را در آن روزگار به دست داشتند نهانی با رومی ها و زنگی ها کشمکش می ورزیدند. ثروت و جلال خیره کننده ای که در افسانه ها به پادشاهان حمیری نسبت کرده اند از این بازرگانی ها فراهم می آمد. اینها ادویه و عاج و طلا و عقیق و یشب و سایر امتعه هند را با کالاهای مانند عود عطریات و جز آن که از یمن به دست می آید . به شام و فلسطین و عراق دیگر بلاد روم می بردند و امتعه خاص بلاد فنیقی را می آوردند. بازرگانان رومی نیز که به تجارت امتعه هند اشتغال می داشتند . ناچار بودند که در این راه از آن ها مدد و معاونت بجویند.