کتاب توتالیتاریسم نشر ثالث نویسنده هانا آرنت مترجم محسن ثلاثی جلد شومیز قطع رقعی

هانا آرنت با نام کامل یوهانا کوهن آرنت سال 1906 در هانوفر آلمان در خانواده ای روسی تبار،یهودی سکولار متولد شد.او در هانوفر و کونیگسبرگ روسیه بزرگ می شود. او فارغ التحصیل رشته فلسفه از دانشگاه هایدلبرگ است.او با فیلسوفان بزرگ هم عصر خویش از جمله مارتین هایدگر ، کارل یاسپرز و ادموند هوسلر تبادل فکری داشت . او درگیر رابطه ی احساسی با هایدگر نیز شد اگر چه این رابطه زود به پایان رسید اما تا پایان عمر آرنت برای او ادامه داشت .او پس از به قدرت رسیدن هیتلر آرنت به دلیل جمع آوری شواهدی مبنی بر تبلیغات یهودی ستیزانه نازی ها دستگیر می شود و بعد از مدتی به پاریس مهاجرت می کند. او در پاریس به سایر یهودیان می پیوندد و در سازمان های پناهندگان یهودی مشغول به کار می شود.او بعد از مدتی مجدد مهاجرت کرد و به ایالات متحذه رفت. او در نیویورک مدیر تحقیقاتی کنفرانس ارتباط یهودیان شد و سعی کرد تمامی نوشته های یهودیان را جمع آوری کند تا توسط نازی ها نابود نشود.

آرنت با کتاب ریشه های تمامیت خواهی به شهرت رسید . به عقیده ی او شکل گیری تمامیت خواهی نتیجه ی فروپاشی الگوی سنت دولت-ملت است.از دیگر آثار او می توان به وضع بشر و آیشمن در اورشلیم اشاره کرد. او در تمامی آثارش به یهودی ستیزی ، امپریالیسم و نژادپرستی پرداخته است. او درسال 1975 بر اثر سکته ی قلبی درگذشت. 

هانا آرنت فیلسوف و نظریه پرداز سیاسی در کتاب توتالیتاریسم تلاش می کند با بررسی دو نمونه از نظام های توتالیتر یا تمامیت خواه و چگونگی استقرار این حکومت ها می پردازد.واژه ی توتالیتاریسم به معنی یک حکومیت تمامیت خواه که بر همه ی فعالیت های سیاسی و غیر سیاسی کشور نظارت همه جانبه دارد . مانند حکومت های کمونیست و فاشیست.در این حکومت ها شخص یا گروه اقلیتی در صدر حکومت قرار دارند. این حکومت ها با زور و جهت دهی مشخصی حتی با وجود مخالفت اکثریت مردم برای عموم تعیین تکلیف می کنند. اما این سوال وجود دارد که در قرن بیستم و وجود مفاهیمی همچون حریم شخصی چگونه این حکومت ها شکل می گیرند؟

آرنت شرایطی که باعث به وجودآمدن و شکل گیری این حکومت ها می شود را بررسی کرده است. او رابطه ی بین این حکومت ها و خشونت را زیر ذره بین می گذارد و به خوبی می شکافد.

کتاب با تحلیل به وجود آمدن یهودی ستیزی در اروپا آغاز می کند و به چگونگی این جنبش می پردازد. او به اهمیت توده ها و اتحادی که میان اوباش و نخبگان در حکومت های توتالیتر به وجود می آید اشاره می کند .

آرنت با شناسایی توده ها و همدستی آن ها با اوباش و نخبگان سیاسی در ادامه می گوید که چگونه اتحاد این افراد و گروه نشانه ی شکل گیری سازمان و جنبشی پر سروصداست. چطور سازمان ها با تفکر تمامیت خواه به راس حکومت می رسند ؟

سازمانی که با ایدئولوژی خشونت و ارعاب نقش مهمی در پیشبرد اهداف خود دارد. 

در بخشی از کتاب توتالیتاریسم می خوانیم : 

احیا و بهبود سریع و شگفت انگیز هنرها در دهه اخیر روشن ترین گواهی است براین که اتحاد شوروی را دیگر نمی توان توتالیتر به معنای دقیق نامید. بی گمان کوشش هایی در جهت اعاده حیثیت استالین و فرونشاندن درخواست های شفاهی فزاینده ی برای آزادی بیان و اندیشه در میان دانشجویان و نویسندگان و هنرمندان انجام گرفته اند،اما هیچ کدام از این ها بدون استقرار دوباره ارعاب و فرمانروایی پلیسی نتوانسته و نخواهد توانست توفیقی به دست آورد.

شکی نیست که مردم اتحاد شوروی از هر نوع آزادی سیاسی از آزادی اجتماعات گرفته تا آزادی اندیشه و عقیده و بیان محروم نگهداشته شده اند. با توجه به این ممنوعیت ها چنین می نماید که چیزی در شوروی دگرگون نگشته است حال آنکه کم تر چیزی در این کشور است که دستخوش دگرگونی نشده باشد.